Het Imalso gebouw (Intercommunale Maatschappij voor de Linker Schelde Oever) is in 1955 opgeleverd naar ontwerp van het vermaarde Antwerpse architectenbureau Cols & De Roeck en betreft een toonbeeld van naoorlogs modernisme. Voor de herbestemming ten behoeve van de diensten Kust, Vloot, Maritieme Toegang en het Loodswezen is een meervoudige opdracht uitgeschreven door de Vlaamse Overheid. Het winnende voorstel is gebaseerd op een masterplan voor de renovatie van het bestaande gebouw, van ca. 4700 m² en de uitbreiding van ca. 3200 m².
Auteur is het Belgisch-Nederlandse team dat bestaat uit Van Laere Algemene Aannemingen, WDJArchitecten & ATAMA architecten, constructeur Arcade, Climatic Design Consult en installatieadviseur VK Engineering.
De keuze is gemaakt om de nieuwbouw eigenstandig en op enige afstand van het bestaande gebouw te plaatsen. Door beide gebouwen ondergronds te verbinden kunnen faciliteiten zoals de parking gemeenschappelijk worden benut terwijl de monumentale kwaliteiten en de vrije ligging van het Imalso-gebouw gerespecteerd kunnen worden.
De landschapsaanleg maakt deel uit van het plan.
Voor het nieuwe gebouw is een eenvoudige maar daardoor sterk sprekende prismatische vorm gevonden. De kruisvormige plattegrond beantwoordt de modernistische stedenbouwkundige context en biedt tevens spectaculaire vergezichten op de Schelde en de binnenstad. Door het hoofdvolume op te tillen ontstaat op het gelijkvloers een intermediair tussen landschap en gebouw, waar de transparante toegang is gesitueerd. In de materialisatie is verwantschap gezocht met het bestaande gebouw, binnen een idioom dat onmiskenbaar hedendaags is.
Het oorspronkelijke Imalso-gebouw kent een typologie waarin administratieve diensten gecombineerd waren met utilitaire werkplaatsen. Om het diepe bouwvolume te transformeren tot hedendaagse kantoorruimten met voldoende daglicht en comfort is een diepe lichthof uitgesneden in de vroegere, dubbelhoge garagehal. Hieraan zijn zowel eigentijdse kantoorruimten als werkplaatsen geschakeld, zodat een visuele relatie ontstaat tussen de kantoormedewerkers en de collega’s van de buitendienst. De vroegere kantoorvleugel wordt waar mogelijk in oude luister hersteld. De nieuwe klimaatinstallaties worden handig geïntegreerd in de originele wandbetimmeringen.
De lunchruimte op het dak heeft de unieke 50-er jaren sfeer grotendeels behouden en is wel worden voorzien van een nieuw ruim dakterras. De monumentale toegangshal met markante wenteltrap is enerzijds geconserveerd maar onderging een transformatie: voor de aansluiting van de nieuwe ondergrondse verbinding naar de nieuwbouw is een vide naar de kelder toegevoegd.
Het originele gevelmetselwerk is subtiel geperforeerd, waardoor er een fraai uitzicht op het landschap en de nieuwbouw ontstaat en natuurlijk daglicht de entree binnenvalt.